جانبازى برادران مادرى قمر بنى هاشم علی
در بعضى از كتب مقاتل آمده است كه ،

حضرت عباس عليه السلام در روز عاشورا

به برادران گرامى خود، مى فرمود:

امروز روزى است كه بايد بهشت را بگيريم

و جان خود را فداى سيد و امام خود بنماييم .

نيز مى فرمود: اى برادران من ،

امروز در جان نثارى تقصير نكنيد

و كوتاهى ننماييد و چنين خيال نكنيد

كه حسين عليه السلام برادر ماست

و ما پسران يك پدر هستيم ؛ نه چنان است ؛

آن بزرگوار امام و سيد و بزرگ و پيشواى

ما بوده و حجت خداوند عالميان در روى زمين

و فرزند حضرت فاطمه زهرا
شهادت برادران حضرت عباس عليه السلام
روز عاشورا پس از حملات طرفين و

پيشقدمى اصحاب و شهادت يكايك آنان ،

نوبت به جانبازى اقوام و خويشان

-امام عليه السلام رسيد. اول كسى كه از بنى

هاشم به شهادت رسيد حضرت على اكبر عليه السلام بود

و چنانكه در زيارت ناحيه مى خوانيم :

السلام على اول قتيل من خير نسل

سليل من سلالة ابراهيم الخليل .
سپس متناوبا و متواليا، يكى بعد از

ديگرى با اجازه امام ، به ميدان رفتند

و شهيد شدند، تا آنكه صداى غريب

حضرت امام حسين عليه السلام بلند شد.

حضرت عباس عليه السلام برادران خود

را خواست و فرمود: اينك من به جاى

پدر شما هستم و ميل دارم ببينم شما

در برابر چشم من در راه اسلام و ياورى

حضرت امام حسين عليه السلام فداكارى نماييد.
برادران مادرى حضرت عباس عليه السلام

كه در عاشورا به شهادت رسيدند از قرار زيرند:
1. عبدالله بن على بن ابى طاطب عليه السلام
السلام على عبدالله بن اءميرالمؤ منين مبلى

البلاء و المنادى بالولاء فى عرصة كربلاء المضروب

مقبلا و مدبرا لعن الله هانى بن ثبت الحضرمى

(از زيارت ناحيه مقدسه )
مادرش ام البنين دختر حزام بن خالد است .
احمد بن محمد به سندش از عبدالله بن

حسن عبيدالله بن عباس روايت كرده است :

روزى كه عبدالله بن على بن ابى طالب عليه السلام

در كربلا به شهادت رسيد بيست و پنج سال

از عمرش گذشته بود و فرزندى از او به جاى نماند.

احمد بن عيسى نيز از ضحاك مشرقى نقل مى كند

كه گفت : عباس بن على عليه السلام

به برادرش عبدالله فرمود: پيش ‍ روى

من به ميدان جنگ برو تا جانبازى تو

را ببينم و در شهادتت ماءجور شوم ،

زيرا تو را فرزندى نيست . عبدالله به ميدان

رفت و از لشگر دشمن هانى بن ثبيت

حضرمى به مبارزه او درآمد و او را شهيد نمودند.
2. جعفربن على بن ابى طالب عليه السلام
السلام على جعفر بن اءميرالمؤ منين

الصابر بنفسه محتسبا و النائى عن

الاءوطان مغتر بالمستسلم المنزال

المشكور بالرجال لعن الله قاتله

هانى بن ثبيت الحضرمى (زيارت ناحيه )
مارد او نيز ام البنين سلام الله عليه بود،

و همچون برادرش فرزندى از خود بر جاى نگذاشت .

در النظيم مى نويسد:

امير المؤ منين عليه السلام

اين پسر را به پاس دوستى و علاقه اى

كه به برادرش جعفر طيار داشت جعفر ناميد.

ضحاك مشرقى ، در حديثى كه فوتا گذشت ،

روايت كرده كه عباس بن على عليه السلام

او را براى كشتن مقدم داشت .
جعفر بن على بن ابى طالب عليه السلام

پس از عبدالله ااجازه نبرد گرفت و به ميدان رفت

. با اينكه 19 سال بيش نداشت

ابراز شجاعت كرد و پس از تلفات

بسيارى كه به دشمن وارد ساخت

شهيد شد. به گفته ضحاك :

جعفر نيز به دست هانى بن ثبيت كشته شده است

، ولى بر اساس حديثى كه نصر بن مزاحم

از امام باقر عليه السلام نقل كرده ،

قتل وى به دست خولى اصبحى -

لعنة الله عليه - صورت گرفته است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: