پس از انتشار جانشين شدن سید علی محمد در سال 1260 ه ق وی فرصت را غنيمت شمرد، از استقبال عدّه ای از شيخیه استفاده كرد، پای را از جانشينی استادش فراتر نهاد و در خانه خود، در شيراز، نخستين بار دعوت را به ملّا حسين بشرويه گفت و خود را(باب) امام دوازدهم شيعيان (يعني واسطه ميان مردم و امام زمان عليه السلام) معرّفی كرد. بر اين اعتقاد اصرار داشت كه برای پی بردن به اسرار و حقايق بزرگ و مقدّس ازلي و ابدی بايد مردم به ناچار از (در) بگذرند و به حقيقت رسند. لذا ميگفت: (مردم، بايد به من ايمان آورند تا به كمك من - كه واقف به اسرار هستم - بر آن اسرار دست يابند.)
نظرات شما عزیزان: