خلیفه سوم عثمان، سه مرتبه از علی - علیه السلام - دعوت كرد كه با وی همكاری نماید، مرتبه اول در سال 22 هجرت، یعنی در همان سالی كه خلیفه شد آن دعوت به عمل آمد، و مرتبه دیگر در سال 27 هجری، و سومین مرتبه در سال 32 بعد از هجرت پیغمبر اسلام - صلی الله علیه و آله و سلم -، (اما) علی علیه السلام - هیچ یك از آن دعوتها را برای همكاری سیاسی نپذیرفت. ولی هر بار كه خلیفه سوم (عثمان) از علیه السعلی بن ابی طالب -ع دعوت به همكاری می كرد، علی ع می گفت: یكی از كارهای واجب كه باید صورت بگیرد جمع آوری آیات قرآن و تدوین آن به شكل یك كتاب است و من حاضرم كه برای این كار واجب با تو همكاری كنم. : (در ایامی كه عثمان به كشته شدن نزدیك می شد) این بیت را به تمثیل به علی علیه السلام - نوشت:
فان كنت مأكولا فكن انت آكل*و الا فادركنی و لما امزق.
حاصل بیت آنكه: اگر مرا همی باید كشت، پس تو بكش كه علی بن ابی طالبی، و اگر نمی باید كشت، مگذار كه طلحه مرا بكشد و پاره پاره كند.
سخن عثمان در خطابش به علی - علیه السلام - :
«. . . به خدا اگر بمیری، دوست ندارم بعد از تو زنده بمانم، زیرا جانشینی پس از تو نمی بینم. و اگر باقی بمانی هیچ سركشی را نمی بینم كه تو را به عنوان نردبان و وسیله یاوری انتخاب كرده باشد و تو را پناهگاه و ملجأ شمرده باشد. . نسبت من به تو مانند فرزندی است كه از طرف پدرش عاق شده...»
] گفتنی است كه این شعر را زمانی عثمان بیان كرد كه طلحه بن عبید الله با جماعتی از بنی تمیم از بام سرای عثمان به قصد كشتن او بالا رفت).
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها:
عثمان وعلی ع, 
آمار
وب سایت:
