متاسفانه لوکس بلاگ چندروزیه مشکل پیدا کرده

تعزيه بازارشام
كاري ازگروه تعزيه حرابن يزيدرياحي
وهمراهي شماارادتمندان اهل بيت
مهديه عشاق المهدي
امشب بعدازاذان مغرب
1391/10/13

لبيك ياحسين
همنوا باشماغلامان حسيني سائلان آل ياسين برگزار ميكند
باكلام
حجت الاسلام نظري
وسروده هاي
شاعراهل بيت كربلائي وحيدقاسمي ازتهران
ومداحان اهل بيت ع
اربعين 1/5بعدازظهر
مهديه عشاق المهدي

با توجه به مطالب گذشته، به شباهت­هايي بين حضرت مهدي عليه السلام و حضرت عيسي عليه السلام برمي­خوريم كه به آن‌ها اشاره مي­كنيم:

1.تولد هر دو معجزه گونه بوده است. حضرت عيسي عليه السلام بدون پدر و با عنايت خداوند متعال متولد شد و دربارة حضرت مهدي عليه السلام نيز خداوند آثار حمل را در مادر آن حضرت، آشكار نكرد.

2.مسيح عليه السلام و مهدي عليه السلام، از نسل داوود پيامبر عليه السلام هستند. حضرت عيسي عليه السلام از نوادگان دختري داوود عليه السلام مي‌باشد. حضرت مهدي عليه السلام نيز از جانب مادرش، نرجس خاتون، از نوادگان دختري حضرت داوود عليه السلام است؛ نرجس خاتون دختر يشوعا، پسر پادشاه قيصر روم و از نسل داوود پيامبر و مادرش از اولاد يكي از حواري­هاي عيسي عليه السلام به نام شمعون صفا، وصي حضرت عيساي مسيح عليه السلام بود كه وي نيز نواده دختري داوود است

بدين ترتيب مي­تون بشارت كتاب «اشعياي نبي» را اشاره به آن‌ها دانست كه چنين بيان مي­كند:

و نهالي از تنه يسي[پدر داوود] بيرون آمده، شاخه‌اي از ريشه هايش خواهد شكفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت؛ يعني روح حكمت و فهم، و روح مشورت و قوت، و روح معرفت و ترس خداوند…. مسكينان را به عدالت داوري خواهد كرد و به جهت مظلومان زمين به راستي حكم خواهد نمود و جهان را به عصاي دهان خويش زده و شريران را به نفخه لب­هاي خود خواهد كشت. و كمربند كمرش عدالت خواهد بود و كمربند ميانش امانت

3. سنتي از عيسي عليه السلام در امام مهدي عليه السلام وجود دارد. حضرت صادق عليه السلام در اين­باره فرمود:

در قائم، شباهتي است به عيسي؛ همچنان كه يهود و نصارا دربارة‌ او عقيده­هاي خلاف پيدا كردند، دربارة قائم نيز عقيده­ هاي خلاف پيدا خواهند كرد. پس بعضي منكر او شوند و بعضي گويند ]امام[ متولد نشده و بعضي گويند ]امام[ يازدهم عقيم بوده و بعضي گويند امامت منحصر به دوازده نيست؛ بلكه به سيزده و بيشتر نيز تجاوز كند و بعضي گويند روح قائم در هيكل غير او نطق كند

4. عمر حضرت عيسي عليه السلام طولاني بوده و از اين رهگذر، عمر طولاني حضرت مهدي عليه السلام نيز توجيه مي­شود.

5.القاب هر دو، به رسالت آن‌ها در بحث نجات جهاني اشاره دارد و هر دو داراي غيبت مي­باشند. هدف آن‌ها اجراي اوامر الهي است.

6.خداوند به هر دوي ايشان اذن تصرف در نشئه طبيعت را عطا كرد؛ لذا صاحب معجزه و كرامت بودند.

7.هر دو منجي موعود، شخصي و متعين هستند و نوع نجات­گري آن ها فردي، جمعي، معنوي و اجتماعي بوده و جهاني است، نه منطقه‌اي و قومي و با كاركردي كيهاني.

نجات بخشي منجي موعود شيعه، جمعي بوده، همه بشريت و كل زمين را در بر مي­گيرد. عبارت «يملأ الارض» در روايات، گوياي اين ادعا است

منجي: وي (مسیح ع)منجي ناميده شده؛ يعني كسي كه خدا نجات بشر را به دست او تحقق مي­بخشد

حضرت مهدي عليه السلام در پيشگاه خداوند و امامان معصوم عليهم السلام از جايگاهي بس عظيم برخوردار است 

 مطابق منابع معتبر شيعي در مي­يابيم كه حضرت مهدي عليه السلام از آنجا كه وارث همة پيامبران است، مانند آنان وارث سنت­هاي آنان نيز هست. در امام قائم عليه السلام از موسي و يوسف و عيسي عليهم السلام و محمد صلي الله عليه و آله و سلم، سنت­هايي وجود دارد. سنت او از موسي عليه السلام آن است كه خائف و منتظر است. سنت او از يوسف عليه السلام آن است كه برادرانش او را فروختند و با او سخن مي­گفتند و او را نمي­شناختند. سنت او از عيسي عليه السلام سياحت است و سنت او از محمد صلي الله عليه و آله و سلم شمشير است.

نبي: عيسي نبي خوانده شده؛ يعني كسي كه پيام خدا را براي انسان آورد و انحرافات رهبران ديني و ستمكاري به بينوايان را محكوم كرد  او از پيامبران اولوالعزم است و داراي مقام عصمت. دو اسم اعظم از اسماي الهي را مي­دانست. او به منظور تبليغ رسالت خود، بسيار مسافرت مي­كرد و در قالب مثال، موعظه مي­فرمود

بسيار کم حرف بود. هيچ گناه صغيره و كبيره و ترك اولايي را مرتكب نشد  بر خلاف شريعت موسي عليه السلام كه هم سياسي و هم روحاني بود، اصول و تعاليم عيسي مسيح عليه السلام فقط روحاني است.آن حضرت از اقدام سياسي بر ضد حكومت ممانعت مي­كرد ـ او به شدت از جنگ و خون ريزي وخشونت، متنفر بود و براي ايجاد آشتي و صلح و اصلاح، از حق خود مي­گذشتو به ديگران نيز توصيه مي­کرد که چنين کنند. مطيع مقررات حكومتي و مخالف به‌ كارگيري شمشير بود. در عين حال، وي شخصي شجاع بود  كه در مقابل روحانيت فاسد، آشكارا قيام كرد . او شخصي بسيار فروتن و متواضع بود و در شام آخر، پاي شاگردان را به دست خويش شست‌وشو داد. حضرت عيسي عليه السلام بسيار غيور، مظلوم، صبورو حليم، با محبت و مطيع خداوند بود او خود را عبد (سوره مريم: 19، آيه30) و بنده خدا مي دانست. علاوه بر اين، حضرت عيسي شخصي سخندان و منطقي، زيرك، هوشيار و حاضرجواب بوده است كه مضامين اناجيل، گوياي اين حقيقت است

از نظر اخلاقي و زهد و ورع و كثرت عبادت، مثال زدني بود. بسيار روزه مي­گرفت، لباس خشن مي­پوشيد و نان جو مي­خورد. آن‌گاه كه آفتاب غروب مي­كرد، هر جا بود، به نماز مي­ايستاد و در حال عبادت بود، تا خورشيد طلوع مي­كرد. به محتاجان رسيدگي مي­كرد. براي خود غذايي ذخيره نمي­كرد و مي­فرمود: «همان خدايي كه غذاي صبح مرا داده است شامگاهان نيز مرا طعام خواهد داد».

او از نگاه شهوت آلود به زنان و معاشرت با آنان شديداً گريزان بود. عيسي عليه السلام گريه را با خنده مي­آميخت. گاهي لبخند بر لب داشت و گاه مي­گريست. در ماه ذي‌حجه حج به جا مي­آورد

حضرت مهدي عليه السلام مانند پيشوايان معصوم ديگر داراي كمالات اخلاقي ويژه­اي است. از آنجا كه معصومان عليهم السلام انسان­هاي كاملي هستند و از هر جهت، اسوه و الگوي بشريت هستند، در بالاترين حد داراي اخلاق نيكو هستند و تمام صفات امامان شيعه را نيز دارا مي­باشند. ترس از خدا و زندگي زاهدانه دانايي، بردباري، پرهيزگاري، بخشندگي، شجاعت و عبادت  از صفات او است كه در روايات بيان شده.

    امام زمان عليه السلام شباهت­هاي فراواني به پيامبران گذشته و امامان عليهم السلام دارد. شباهت به پيامبراسلام صلي الله عليه و آله و سلم در نام وكنيه  به حضرت يوسف عليه السلام و حضرت موسي عليه السلام در غيبت، با بسياري از انبياي الهي در ارائه معجزه و كرامت، همچنين شباهت به حضرت ابراهيم عليه السلام در پنهان ماندن ولادت و… از اين موارد است.