( حضرت علی علیه السلام وابوبکر برای زیارت قبر مطهر رسول اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - شش روز پس از رحلت حضرت مشرف شدند، علی - علیه السلام - به ابو بكر فرمود: پیش برو (و جلو حركت كن) ابو بكر گفت: من هرگز بر مردی تقدم نمی جویم كه خود شنیدم رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - (در باره او) می فرمود: علی نزد من منزلتی را دارد كه من آن منزلت را در پیشگاه پروردگارم دارم.

شعبی گفت:

وقتی ابو بكر در جایی نشسته بود، علی بن ابی طالب - علیه السلام - از دور نمایان شد، چون ابو بكر او را دید گفت: هر كس خوش دارد كه بنگرد به كسی كه بزرگترین مردم است در مقام و منزلت، و نزدیكترین مردم است به پیامبر، و برترین مردم است در نام و نشان، و بزرگترین مردم است در بی نیازی از مردم، كه از جهت رسول الله به دست آورده، بنگرد به این كسی كه از دور نمایان شد.

: از حارث ابن اعور روایت شد كه روزی پیامبر اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - در میان جمعی از یاران خود حاضر بود، پس فرمود: به شما نشان می دهم آدم - علیه السلام - را از جنبه علمش و نوح را از جنبه فهمش و ابراهیم را از جنبه حكمتش، پس چیزی نگذشت كه علی - علیه السلام - آمد.

(ابو بكر عرضه داشت:)

یا رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - مردی را با سه نفر از پیامبران برابر كردی، به به به این مرد، او كیست، ای رسول خدا؟

پیامبر اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمود: آیا او را نمی شناسی ای ابا بكر؟ابو بكر عرض كرد: خدا و رسولش داناترند. حضرت فرمود: او ابو الحسن علی بن ابی طالب - علیه السلام - است. پس ابو بكر گفت: به به به تو ای ابو الحسن، مثل تو كجا خواهد بود ای ابو الحسن.

از ابن عمر روایت شده که ابو بكر گفته است:

رعایت كنید محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - را در (مورد) اهل بیت او.

یعنی حفظ كنید (حرمت) او را در میان اهل بیتش، پس اهل بیت آن حضرت را اذیت نكنید.

عایشه گوید:
ابو بكر را دیدم كه بسیار به چهره

علی بن ابی طالب - علیه السلام -

نگاه می كند پس گفتم: ای پدر، همانا تو زیاد به چهره علی نگاه می كنی. (علت چیست؟) گفت:

دخترم از رسول خدا شنیدم كه می فرمود:

نظر كردن بر چهره علی عبادت است.

                         - ابوبكر بن ابی قحافه:

         خدا و رسولش راست گفتند،

رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - در شب هجرت در حالی كه بیرون از غار بودیم و اراده (رفتن) به مدینه را داشتیم به من فرمود: دست من و دست علی در عدل و داد برابر است.

کارشناس وهابی شبکه وصال ادعا کرد دردی بالاتر از این نیست که ملتی روزی را جشن بگیرد که در آن روز حق انتخاب حاکم از او سلب شده است.

به گزارش ظهور، “اسدی نیا” کارشناس وهابی شبکه “وصال” که تاکنون سعی می کرد مذهب خود را مخفی نگه دارد، با استناد به سخن یکی از مراجع که اعیاد شیعیان را ۳ عید قربان، فطر و عید غدیر خم برشمرده بود، اظهار داشت: «هیچ دردی و هیچ مصیبتی بالاتر از این نیست که ملتی روزی را جشن بگیرد که در آن روز حق انتخاب حاکم از او سلب شده است.»

این کارشناس وهابی به صورت غیر مستقیم عصمت پیامبر ^{صلوات الله علیه} را زیر سؤال برده و نفی می کند زیرا واقعه غدیر خم که مورد اتفاق شیعه و سنی است به وسیله پیامبر اتفاق افتاد و در واقع امامت علی ^{علیه السلام} با دست های مبارک پیامبر ^{صلوات الله علیه} صورت گرفته است که طبق نظر این کارشناس باید گفت که پیامبر ^{صلوات الله علیه} در این روز حق انتخاب حاکم را از مردم سلب کرده و این سلب حاکمیت از سوی پیامبر صورت گرفته است که این نیز ظلم محسوب می شود و با عصمت پیامبر ناسازگار است.

سخن این کارشناس در واقع تاختن علیه شیعیان است و إلا به عقیده ایشان حاکمیت پیامبر به عنوان رسول خدا نیز باید نوعی سلب انتخاب حاکم از مردم باشد و همچنین باید گفت انتخاب پیامبران الهی از سوی خداوند برای امر رسالت نیز، همگی ظلم و ستم بر مردم است.

این در حالی است که شیعیان انتخاب حضرت علی ^{علیه السلام} را همچون انتخاب پیامبر از جانب خداوند دانسته به گونه ای که پس از انتخاب ایشان به امامت آیه “الیوم أکمَلتُ لکُم دینکُم” نازل شد و اعلام کرد که دین خدا با امامت علی ^{علیه السلام} کامل شد.

برای اثبات ولایت امیرالمومنین ^{علیه السلام} نیز دلایل زیادی وجود دارد که در کتاب هایی همچون کتاب غنی “الغدیر” “علامه امینی” نقل شده است و هیچ مسلمانی شک ندارد که توصیه های پیامبر، ابلاغ وحی الهی است و خداوند و پیامبرش بهتر از دیگران به مصالح امت مسلمان واقفند.

منبع: جام نیوز

             شعرمولانادرمدح امام علی ع

ای شاه شاهان جهان الّله مولانا علی .ای نور چشم عاشقان الّله مولانا علی .حمداست گفتن نام تو .ای نور فرخ نام تو *خورشید و مه هندوی تو الّله مولانا علی *خورشید مشرق خاوری در بندکی بسته کمر *ماهت غلام نیک پی الّله مولانا علی *خورشید باشد ذرۀ از خاکدان کوی تو دریای عمان شبنمی الّله مولانا علی *موسی عمران در غمت بنشسته بد در کوه طور داود میخواندت زبور الّله مولانا علی *آدم که نور عالم است عیسی که پورمریم است در کوی عشقت درهم است الّله مولانا علی *داود را آهن چو موم قدرت نموده کردگار زِیرا بدل اقرار کرد الّله مولانا علی *آن نور چشم انبیا احمد که بد بدر دجا میگفت در قرب دنی الّله مولانا علی *قاضی و شیخ و محتسب دارد بدل بغص علی هر سه شدند از دین بری الّله مولانا علی *گر مقتدای جاهلی کردست در دین جاهلی تو مقتدای کاملی الّله مولانا علی* شاهم علی مرتضی بعدش حسن نجم سما خوانم حسین کربلا الّله مولانا علی *آن آدم آل عبا دانم علی زین العباد هم باقر و صادق گوا الّله مولانا علی *موسی کاظم هفتمین باشد امام و رهنما گوید علی موسی رضا الّله مولانا علی* سوی تقی آی و نقی در مهر او عهدی بخوان با عسکری رازی بگو الّله مولانا علی *مهدی سوار آخرین بر خصم بگشاید کمین خارج رود زیر زمین الّله مولانا علی *تخم خوارج در جهان نا چیز و نا پیدا شود آن شاه چون پیدا شود الّله مولانا علی *دیو وپری و اهرمن اولاد آدم مرد وزن دارند این سر در دهن الّله مولانا علی* اقرارکن اظهار کن مولای رومی این سخن هر لحطه سر من لدن الّله مولانا علی *ای شمس تبریزی بیا بر ما مکن جور وجفا رخ را بمولانا نما الّله مولانا علی *

  . ای مرغ خوش الحان بخوان الّله مولانا علی . . . . تسبیح خود کن بر زبان الّله مولانا علی *خواهی که یابی زندگی بشتاب اندر بندگی. . . . تا بخشدت زیبندگی الّله مولانا علی *اسمش عظیم و اعظم است غفران و فرد و عادل است. . . . مولا و حق آدم است الّله مولانا علی *خواهی که یابی زو نشان جان در ره او بر فشان. . . . کو جان دهست و جانستان الّله مولانا علی *سبحان حی لا ینام پیدا از او هر صبح و شام. . . . حج و نماز است و صیام الّله مولانا علی* رزاق رزق بندگان مطلوب جمله طالبان. . . . مأمور امر کن فکان الّله مولانا علی *سلطان بس مثل و نظیر پروردگار بی وزیر. . . . دارندۀ برنا و پیر الّله مولانا علی *دارندۀ لوح و قلم پیدا کن خلق از عدم. . . . میر عرب فخر عجم الّله مولانا علی* سر دفتر هر انجمن علامه مصر و یمن. . . . آن پر دل دشمن فکن الّله مولانا علی *مجموع قرآن مدحتش حمد وثنا و عزتش. . . . نام بزرگی خدمتش الّله مولانا علی *هم مؤمنان و مؤمنات وحش و طیور و هم نبات. . . . مقصود کل کائنات الّله مولانا علی* اشجار وکوه و بحر وبر هم آسمان اندر نظر. . . . تسبیح گویندش بفر الّله مولانا علی *در بندگی میبند کمر اندر طلب میرو بسر. . . . حوش هادی است و راهبر الّله مولانا علی *کر عاشقی و راه بین غره مشو خود را مبین. . . . وانگه ز جان و دل کزین الّله مولانا علی *ای بنده شیرین زبان از دیو اگر خواهی امان. . . . هر دم بر آور تو ز جان الّله مولانا علی *ای شمس دین جانباز جان در معانی بر فشان. . . . تا آیدت در گوش جان الّله مولانا علی *خواهی که یابی زو نشان جان در ره او بر فشان. . . . کو جان دهست و جانستان الّله مولانا علی *

. . ای رهنمای مؤمنان الّله مولانا علی. . . . ای سرپوش غیب دان الّله مولانا علی* تو چشم و جانرا میدهی کون و مکانرا میدهی. . . . چشم و عیان را میدهی الّله مولانا علی *دانندهْ راز همه انجام و آغاز همه. . . . ای قدر و اعزاز همه الّله مولانا علی *هم حی و هم باقی تویی هم کوثر و ساقی. . . . تویی قسّام و رزّاقم تویی الّله مولانا علی* ما جمله سر گردان تو هم واله و حیران تو. . . . گوینده برهان تو الّله مولانا علی *وحش و طیورو انس وجان جمله بفرمانت روان. . . . داری تو فضل بیکران الّله مولانا علی* بردار از جانم نحن ما را بده فیض سخن. . . . از تست کامم در دهن الّله مولانا علی *تو مالک هفت اختری هم سالکانرا رهبری. . . . هم مؤمنانراغمخوری الّله مولانا علی *احسان ز تو ارکان ز تو برهان ز تو ابدان ز تو. . . . هم روح و هم ریحان ز تو الّله مولانا علی *هم انبیا گویا ز تو هم اولیا دانا ز تو. . . . هم عارفان شیدا ز تو الّله مولانا علی *قیّومی و هم اکرمی سلطانی و هم اعظمی. . . . بر جمله عالم عالمی الّله مولانا علی *ملّت ز تو جان یافته هم جان جانان یافته. . . . نقد فراوان یافته الله مولاناعلی

نقل ازشناخت سه خلیفه

جبرئيل نزد پيامبر (ص) آمد و گفت: اي پيامبر!
خداوند تبارك و تعالي مرا با هديه‌اي به سوي تو فرستاده است
كه پيش از تو ، به كسي چنين هديه‌اي عطا نفرموده است.

رسول خدا (ص) فرمود: آن هديه چيست؟ گفت:
صبر و شكيبايي و حتي بهتر از صبر.

حضرت رسول پرسيد: بهتر از صبر چيست؟ جبرئيل گفت:
خشنودي (به ارادة الهي) و بهتر از آن .

حضرت پرسيد: بهتر و نيكوتر از رضا چيست؟ جبرئيل گفت:
پرهيزكاري و نيكوتر از آن.

حضرت پرسيد: بهتر از اخلاص چيست؟ جبرئيل گفت:
يقين و بهتر از آن .

حضرت پرسيد: بهتر از يقين چيست؟ جبرئيل گفت:
راه وصول به درجة يقين ، توكل بر خداي عزوجل است.

حضرت پرسيد: توكل بر خداي عزوجل چگونه است؟ جبرئيل گفت:
رسيدن به اين آگاهي كه مخلوقات نمي‌توانند به انسان نفع يا ضرري رسانند و يا به او بخشش كنند و يا مانعي در برابرش باشند.

به كار بردن اين آگاهي باعث نااميدي (و دل كندن) از مخلوق مي‌شود.

اگر بنده‌اي چنين باشد،
كاري براي غير خداوند انجام ندهد،
جز به خداوند به كسي اميدوار نشود ،
از كسي غير از او نترسد
و به هيچ كس جز خداوند، چشم طمع نورزد ؛
و اين معني توكل است .

حضرت پرسيد: اي جبرئيل! تفسير صبر چيست؟ جبرئيل گفت:
صبر يعني داشتن حال يكسان در ناراحتي و خوشحالي ، تهيدستي و توانگري و گرفتاري و سلامت .
صبر يعني شكايت نكردن به مخلوقات از آنچه كه از بلا و گرفتاري به ايشان مي‌رسد .

حضرت پرسيد: تفسير قناعت چيست؟ جبرئيل گفت:
قانع شدن به آنچه كه از دنيا مي‌رسد .
قانع شدن به چيز كم و شكر گفتن براي اندك .

حضرت پرسيد: تفسير خشنودي چيست؟ جبرئيل گفت:
خشنود كسي است كه چه دنيا به او برسد و چه نرسد ، بر خداوند خشم نگيرد
و به اندكي از عمل خوب ، از نفس خود راضي نشود .

حضرت پرسيد: اي جبرئيل تفسير پرهيزكاري چيست؟ جبرئيل گفت:
پرهيزكار كسي است كه دوست بدارد آنچه را خداوند دوست دارد .
دشمن بدارد آنچه را خداوند دشمن دارد .
از حلال دنيا كناره بگيرد و به حرام آن توجه نكند ؛
زيرا در حلال دنيا حساب است و در حرام آن عقاب .
بر همه مسلمانان ترحم نمايد همچنان كه به نفس خود ترحم مي‌كند .
از پرحرفي كناره بگيرد همچنان كه از مردار بدبو دوري مي‌كند .
از زرق و برق دنيا اجتناب كند تا مبادا او را فرا گيرد .
آرزويش را كوتاه كند و مرگش را در نظر آورد .

حضرت پرسيد: تفسير اخلاص كدام است؟ جبرئيل گفت:
مخلص آن كسي است كه از مردم چيزي نخواهد تا آن را بيابد .
و هنگامي كه آن را يافت ، راضي شود .
هر گاه چيز اضافه‌اي در نزد او بماند ، در راه رضاي خدا بدهد .
كسي كه از بندگان چيزي درخواست نكند ،
به راستي كه به بندگي خداوند اقرار كرده و هر گاه چيزي بيابد ، راضي است
و خداوند هم از او خرسند است .

حضرت رسول پرسيد: تفسير يقين چيست؟ جبرئيل گفت:
صاحب يقين ، كارهايش براي خداست ،
چنان عمل مي‌كند كه گويي خداوند را مي‌بيند
و اگر خدا را نمي‌بيند ، خدا او را مي‌بيند .

                                             ازجمله کسانی که درواقعه غدیرحاضربود

                                                   عمرابن الخطاب بود.

                                   وی ازاولین کسانی بود که به مولاعلی ع تبریک گفت

                                          وبسیاراظهارخوشحالی میکردوگفت:

                             یاعلی گوارابودبرتوآقایی وسروری برمن وهرمردمومن وزن مومنه ای

                                               اماشایدهفتادروز هم نشد که. . . . . .

.                              

                                                      لعن الله قاتلی فاطمه الزهرا