شيخيه‏
 فرقه شيخيه، براساس تعاليم عالم شيعی، شيخ احمد احسائی، در نيمه اول قرن سيزدهم به وجود آمد. پيروان اين فرقه مجموعاً از مردم بصره، حلّه، كربلا، قطيف، بحرين و بعضی از شهرهای ايران بودند.
 اساس اين مذهب، مبتنی بر تركيب ((تعبيرات فلسفی قديم)) متأثر از آثار سهروردی با اخبار آل محمد (ص) است. آموزه‏های ويژه بنيان‏گذار اين فرقه، غير از آن كه مايه انشعاب داخلی فرقه شد؛ زمينه ساز پيدايش دو فرقه منحرف ((بابيت)) و ((بهائيت)) نيز گرديد.
 نام ديگر اين گروه (كشفيه) است. كشفيه، كنايه از كشف و الهامی است كه رهبران اين فرقه، برای خود قائل بودند. مدعی جانشينی شيخ، فردی به نام (سيدكاظم رشتی) بود.

سلام

بعدازکمی تامل فعلا بحث بابیگری وبهائیت که به نظر

حقیرازدیگرفرقه هاخطرشان بیشتراست میپردازیم